W roku 2002 firma MG Rover reprezentowana była (z różnym skutkiem) w wyścigach i rajdach samochodowych na całym globie. Wyniki osiągane w niektórych dyscyplinach są z pewnością satysfakcjonujące ale...

Podsumowanie sportowych osiągnięć MG w sezonie 2002.

=== Super 1600 (JWRC) czyli MG w rajach ===

Plany MG, Gwindafa Evansa (kierowca) i Chrisa Pattersona (pilot) na sezon 2002 w rajdach były ambitne. Zaplanowano udział we wszystkich sześciu eliminacjach JWRC (Junior World Rally Championship) i kilku lokalnych rajdach na terenie Wielkiej Brytanii. Pierwszym rajdem zaliczanym do punktacji klasy Super 1600 był Rajd Monte Carlo. Potwornie trudny, który premiuje kierowców znających tutejsze drogi. Rajd, w którym pogoda potrafi spłatać figla. Warunki są tak zmienne, że kierowca przemierzając trasę może na odcinku 5 km napotkać suchy, rozgrzany asfalt, mokrą drogę, śnieg, lód i największe niebezpieczeństwo w postaci czarnego lodu. Na pierwszym odcinku załoga MG poradziła sobie bardzo dobrze zajmując 6 miejsce w klasie. Drugi odcinek przynosi jednak złe wieści. Załoga MG ZR EX258 wpada w poślizg, wypada z drogi i dachuje :-(. Załodze nic się nie stało, ale auto nie nadaje się do kontynuowania rajdu.

Kolejnym rajdem punktowanym do JWRC był odbywający się w od 22 do 24 marca Rajd Katalonii. W Hiszpanii stawiła się ponownie cała czołówka światka rajdowego. Rajd szutrowy premiujący samochody czteronapędowe. Evans rozpoczął niezbyt dobrze plasując się na 18 miejscu w swojej klasie. Walka była zacięta, ale MG zajmowało lepsze miejsca. Awansowali na 15 miejsce w klasie, lecz po drobnej przygodzie piątek zakończyli na 16 miejscu wśród aut Super 1600. Sobota rano przynosi dobre wieści. Po dobrej jeździe i kłopotach przeciwników na 6 OS-ie załoga MG awansuje na 10 miejsce (oczywiście w swojej klasie :-) ). Odwołane odcinki 7 i 8 nie przynoszą zmian. Oes nr 9 przynosi awans na 9 miejsce jednak kolejny odcinek przynosi problemy techniczne i spadek na 14 miejsce. Kolejnego odcinka Gwindaf Evans i Chris Patterson już nie kończą :-(.

Kolejnym wyzwaniem był czerwcowy Rajd Akropolu. Odbywający się w Grecji rajd jest również eliminacją szutrową. Stopniem trudności i jakością dróg porównywany z legendarnym Rajdem Safari. Jednak tu także pomimo drobnych sukcesów i zajmowania nawet 5 pozycji załodze nie udało się ukończyć rajdu :-(.

Kolejnym, równie nieudanym startem był Rajd Niemiec. Po pierwszy odcinku, zakończonym na 5 miejscu drugiego ukończyć się nie udało.

Rajd San Remo był przedostatnią eliminacją JWRC. Włoskie asfalty dawały nadzieję jeśli nie na sukces, to przynajmniej na ukończenie rajdu. Plan został wykonany. Bez większych sukcesów załoga MG dotarła do mety na 11 miejscu.

Ostatnią eliminacją sezonu rajdowego jest listopadowy Network Q Rally. Dużą premią dla załogi MG był fakt, iż ścigają się na dobrze sobie znanych trasach Wielkiej Brytanii. Zaczęli bardzo obiecująco zajmują 1 miejsce (w swojej kategorii). Kolejne były już trochę gorsze. Początkowo 5 lokata i awans na 4, by spaść na 8. Potem awansowali na 6, by na ostatnim odcinku pierwszego dnia rajdu spaść na 13 :-(. Taka huśtawka trwała do 14 odcinka, gdyż był to ostatni ukończony odcinek tego rajdu :-(. Na usprawiedliwienie załogi MG mogę dodać, iż na ok. 30 załóg (z klasy JWRC) rajd kończy średnio od 6 do 9. Wyjątkiem był Rajd Katalonii (na 27 ukończyło 15) i San Remo ( z 29 ukończyło 16). Zespół Evans & Patterson zaliczył jeszcze kilka regionalnych (niestety) rajdów (w Wielkiej Brytanii), wygrywając większość. Do tych mało optymistycznych informacji należy jeszcze dodać, iż MG Sport & Racing Limited zamierza w przyszłym roku wycofać się z rajdów samochodowych. Decyzję swoją motywują znikomym zainteresowaniem (pomimo wcześniejszych zapewnień) mediów i FIA w promowaniu tej klasy.

Galeria zdjęć dostępna jest TUTAJ.

=== 24H LE MANS ===

W roku 2002 MG (po raz drugi) wzieło udział w legendarnym wyścigu 24h Le Mans. Głównym autorami emocji (na które liczyliśmy) byli: Warren Hughes, Anthony Reid, Jonny Kane (auto nr 26), Kevin McGarrity, Mark Blundell, Julian Bailey (auto nr 27), Steve Knight, Mel Hawkins i Duncan Dayton (Knight Hawk Racing auto nr 30). Wszyscy miłośnicy sportów samochodowych i MG zacierali ręce licząc na wielkie emocje. Nie mylili się. W 2002 roku na starcie pojawiły się trzy bolidy MG. Dwa wystawił MG Sport & Racing, trzeci amerykański team Knight Hawk Racing. Startujące w klasie LMP 675 bolidy MG po treningach i kwalifikacjach zajmowały 1, 2 i 3 miejsce w klasie, oraz odpowiednio 6, 12 i 20 w klasyfikacji generalnej. Podczas wyścigu wszyscy przecierali oczy ze zdziwienia. Te grafitowo-zielone bolidy nie tylko nie ustępowały osiągami rywalom z mocniejszej klasy (LMP900), ale od wielu okazały się szybsze. Gdy po godzinie MG z numerem 27 meldowało się na 3 pozycji (przed fabrycznym Audi!!!) sensacja wisiała w powietrzu. Po długiej walce bolidy MG musiały jednak skapitulować. Najpierw ustąpiły miejsca (znacznie mocniejszym) rywalom z klasy LMP 900, by następnie poddać się technice i złośliwości przedmiotów martwych :-(. Jako pierwszy odpadł zespół Knight Hawk Racing wypadając z toru. W nocy odmówił posłuszeństwa bolid z numerem 26 i zapalił się. Nad ranem (ok.7) w MG z nr 26 zablokowała się skrzynia biegów. Zrobiła to w taki sposób i w takim miejscu, że kierowca nie mógł dotrzeć do pit-stopu :-(. Cóż nam - miłośnikom MG pozostało... CZEKAĆ NASTĘPNEGO ROKU!!! :-)

Galeria zdjęć dostępna jest TUTAJ.

===AMERICAN LE MANS ===

Wytrwali wielbiciele bolidów MG Lola (EX257) mogli oglądać je w cyklu American Le Mans w klasie P675. Od początku sezonu startowały dwa teamy: Intersport (bolid z numerem 37) i Knight Hawk Racing (bolid z numerem 11). Podczas 7 rundy dołączył Dayson Racing Team (nr startowy 16). W tym sezonie kierowcy EX257 byli kolekcjonerami najlepszych czasów kwalifikacji (w klasie). Jon Field (Team Intersport) nie pozostawił konkurencji złudzeń kto wykręca najlepszy czas okrążenia w sezonie. Już w pierwszym wyścigu na torze Sebring Team Intersport zameldował się na pierwszej pozycji w klasie (7 miejsce w klasyfikacji generalnej). Drugi zespół startujący MG zameldował się na 7 w klasie i 28 w klasyfikacji generalnej. Po kolejnej rundzie teamy Intrsport (3 w klasie i 22 gen,) i Knight Hawk (2 i 21) spotkały się na podium. W Ohio podobnie blisko byli zawodnicy z obu teamów, lecz o jedno miejsce niżej. Podobne wyniki osiągane były aż do 8 rundy. 8 runda odbyła się na torze Mazda Raceway Laguna Seca w Salinas (Kalifornia). Podczas tego wyścigu MG EX257 pokazały swoją dominację w klasie zajmują trzy pierwsze miejsca (całe podium :-) ). Do powtórzenia sukcesu na torze Cadillaca w Miami (Floryda) zabrakło zespołu Intersport, który wywalczył 5 miejsce w klasie (27 w klasyfikacji generalnej). Knight Hawk Racing zdobył ponownie 1 miejsce w klasie (8 czyli jedno miejsce niżej w klasyfikacji generalnej), a Dayson Racing 2 miejsce w klasie (dużo gorszy w klasyfikacji generalnej 18 zamiast 8). Niestety nie jestem w stanie napisać jak wygląda klasyfikacji ALMS (niestety nie znalazłem), a wyniki poszczególnych eliminacji zapowiadały bardzo dobry wynik na koniec sezonu.

Galeria zdjęć dostępna jest TUTAJ.

=== BRITISH TORING CAR CHAMPIONSHIP ===

Sezon 2002 w BTCC (British Touring Car Championship) był znacznie bardziej owocny od poprzedniego, który został wykorzystany przez Team MG głównie do testów, prób i przygotowań. W pierwszej rundzie wyścigów samochodów turystycznych - na torze Brands Hatch - Anthony Reid wywalczył 4 miejsce. W drugiej poznał się z jeszcze lepszej strony stając na podium (3 miejsce), a Warren Hughes uplasował się na 8 miejscu.

Przed 3 i 4 rundą (odbywają się w ten sam weekend na tym samym torze) mistrzostw doszło do małej uroczystości. W BTCC pojawił się nowy team sponsorowany przez znany brytyjski zespół popowy. Team Atomic Kitten (bo o nim mowa) wybrał jako swe samochody dobrze znane auto jakim był MG ZS (w specyfikacji fabrycznej). W ten sposób od 3 rundy na torze obok grafitowozielonych (MG Sport & Racing) pojawiły się dwa żółtoczarne (Team Atomic Kitten) bolidy MG. Od tej pory kierowcy fabryczni (Anthony Reid i Warren Hughes) musieli walczyć o miejsca na podium z innymi kierowcami MG (Colin Turkington i Gareth Howell) ze stajni Team Atomic Kitten :-). Sezon był długi i obfitował zarówno we wspaniałe chwile (2 MG na podium i trzecie na 4 miejscu), jak i trochę smutniejsze. Anthony Reid (MG nr 11) na swoim koncie zapisać może sześciokrotny pobyt na podium. Raz za pierwsze miejsce, dwa za drugie i trzy za trzecie. Oprócz tego dwukrotnie wywalczone "pole position" i raz najszybsze okrążenie wyścigu. Warren Hughes (MG nr 12) może poszczycić się jeszcze większą ilością trofeów. Zdobył dwa puchary za pierwsze miejsca i aż 4 za drugie. Wywalczył raz miejsce trzecie i raz "pole position". Pomimo tego, iż na koncie Howella i Turkingtona (raz trzecie miejsce) nie ma aż tylu zdobyczy to pokazali się z bardzo dobrej strony. Wyniki jakie osiągali (miejsca od 3 do 8) dają nadzieję na przyszły sezon. Poniżej przedstawiona jest tabela wyników całego sezonu.

Galeria zdjęć dostępna jest TUTAJ.

Opracował: Tomi